تاریخ تشیع

همه ما تصوری به شدت کلیشه‌ای از تاریخ #تشیع داریم: «پیامبر #اسلام فردی را به جانشینی خود انتخاب کرد ولی با فوت پیامبر و سرباز زدن عده‌ای از این توصیه، جامعه مسلمانان به دو گروه شیعه و سنی تبدیل شد و بعداً با غیبت امام دوازدهم شیعیان، مسئولیت اداره امور به فقها به عنوان نائبان امام سپرده شد و مقوله نیابت تا امروز ادامه دارد.»

واقعیت #تاریخ_تشیع خاصه تشیع امامیه اما به شدت پیچیده‌تر از این هاست و در این طعم موضوع طعمی چشیدیم از تاریخ تشیع البته با رویکرد «تبارشناسانه». 

تفاوت بین شیعیان زیدی و اسماعیلی و دوازده امامی در چیست؟ نقش ایرانیان در بسط مکتب تشیع  را باید کجا و چگونه سراغ گرفت؟ غلات یا اهل غلو چه کسانی بودند؟ انگیزه آنان از غلو درباره جایگاه ائمه چه بود؟ تشیع امامیه در دوره آل بویه چگونه توانست خود را به مثابه یک مکتب منظم کند؟ مفهوم «اجتهاد» چگونه وارد تشیع شد؟ سربداران چه کسانی بودند و چگونه جنبش‌های مختلف عصر پسا-مغول، رویکرد به شیعه را شتاب بخشید؟ تشیع #صفویه چه بود و چگونه ایران معاصر را شکل و شمایلی ویژه بخشید؟ کارکرد روحانیت در تشیع عصر صفوی چگونه بود؟ فقه شیعه چگونه در طول قرون دستخوش تطور شد؟ تفاوت بین شیعیان اخباری و اصولی در چیست؟ نقش گفتمان تشیع در شکل‌گیری انقلاب مشروطه و اسلامی چه بود؟ و مهم‌تر از همه چگونه از دل جریان‌های متنوع تاریخ دراز دامن شیعه، از مقاومت گرفته تا همکاری، مفهوم «#حکومت_اسلامی» سربرآورد و چیرگی یافت؟ 

این‌ها همه سوالاتی است که دکتر مبلغی در سه جلسه یک ساعت، به آن‌ها پرداخته‌است.

 استاد این دوره دکتر عبدالمجید مبلغی، عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی است. دکتر مبلغی از اساتید بنام جوان و دغدغه‌مند حوزه شیعه شناسی است و هم مقالات مختلفی در این حوزه به رشته تحریر در آورده و هم سال‌ها تاریخ تشیع، خاصه تاریخ تطور فقه تشیع را تدریس کرده است.

در روزگاری که امارات اسلامی در حال شکل گیری ست،شرکت در این دوره و آشنایی با چالش‌های متفکرین شیعه برای حکومت برهمه ما واجب است!