ژورنالیسم تحقیقی
.
همیشه آنچه در باطن روابط قدرت (چه قدرت سیاسی، چه اقتصادی و چه فرهنگی) رخ میدهد به نفع جامعه نیست و البته که صاحبان قدرت به‌شدت از اطلاعات وقایع پشت صحنه صیانت می‌کنند و این صیانت لطمه‌پذیری جامعه را دوچندان می‌کند.
کنش افرادی که وظیفه اجتماعی و حرفه‌ای خود را تحقیق در روند آنچه از جامعه پنهان شده است تعریف کرده‌اند، به شکل سنتی ذیل قسمی از روزنامه‌نگاری دسته‌بندی می‌شود که #ژورنالیسم_تحقیقی نام دارد.
ژورنالیسم تحقیقی در واقع به عنوان اهرم نظارت جامعه بر اهالی قدرت عمل می‌کند و وظیفه خود را تحقیق و تحفص و البته افشاگری درباره موضوعاتی می‌داند که به دلایل مختلف از چشم جامعه مغفول مانده است.
ژورنالیسم تحقیقی در ایران گونه تاریخ‌داری نیست و می‌توان گفت حیات نسبی خود را وامدار رسانه‌های نوظهور است. با این حال نمی‌توان از تاثیر فعالان ژورنالیسم تحقیقی نوظهور در عرصه اجتماعی و سیاسی چشم‌پوشی کرد. خاصه اینکه مکانیسم‌های نظارتی در ایران خیلی کارآمد عمل نمی‌کنند.
در این طعم تجربه طعمی چشیدیم از تجربیات یکی از فعالان این حوزه و با تاریخچه و چالش‌های شکل‌گیری ژورنالیسم تحقیقی نوظهور آشنا شدیم و پرسش‌هایی هم درباره وضعیت این‌گونه روزنامه‌نگاری در ایران طرح کردیم.
مهمان این طعم تجربه وحید اشتری بوده است، او دانش‌آموخته رشته علوم سیاسی دانشگاه تهران است که در سپهر سیاسی کشور خود را یک عدالتخواه توصیف می‌کند، از زمان دانجشویی در عرصه مجادله و چالش با نهادهای قدرت فعال بوده و در چهار سال گذشته از فعالان عرصه ژورنالیسم تحقیقی نوظهور بوده است.
اشتری در یک دوره ۱۸۰ دقیقه‌ای به ارائه سرفصل‌هایی در باب وضعیت ژورنالیسم تحقیقی در ایران و جهان پرداخته و بعد پاسخ‌گوی سوالات متنوع مخاطبان بوده است.
مهم‌ترین پرسش پیش روی اشتری به شرح زیر بوده: با توجه به بافت قدرت در ایران در حالی که نهاد #دولت به معنی عام کلمه همه‌جا حضور دارد چگونه ژورنالیسم تحقیقی می‌تواند اعتبار مستقل بودن را از آن خود کند؟ با این اوصاف آیا اساسا ژورنالیسم تحقیقی در ایران ممکن است؟
تهیه این دوره به فعالان حوزه اجتماعی، علاقه‌مندان به حوزه خبرنگاری و رصدکنندگان تحولات سیاسی در ایران توصیه می‌شود.
