چندی پیش و به مناسب دومین سالگرد مدرسه براکت جیوگی یک پرفورمنس در تهران با موضوع گفتگو با دیگری برگزار شد. در روز جمعه ۲۰ آبان نیز این پرفورمنس در کافه کتاب افتاب در شهر مشهد برگزار شد و مورد استقبال شهروندان مشهدی قرار گرفت.
حالا این کارگاه/ پرفورمنس قرار است روز پنج شنبه، ساعت ۶:۳۰ بعد از ظهر، در خانه حکمت و این بار در اصفهان و با پذیرایی مختصر برگزار شود.
هدف از این کارگاه ایجاد بستری برای ملاقات علاقه‌مندان به موضوع گفتگوی ملی، تمرین رواداری اجتماعی و همفکری مدنی برای برون‌رفت از بحران‌های حاکمیتی کنونی است.

این کارگاه را میلاد دخانچی تسهیل‌گری خواهد کرد.

در ادامه تلخیصی از کیفیت این پرفورمنس می‌آید:

«مشق ما این است که با دیگری خود وارد گفتگو شویم.اگر مرد هستیم با یک زن اگر به قشر بالا تعلق داریم با یک نفر که به قشر پایین تعلق دارداگر چادری هستیم با یک بی‌حجاب و...
اینکه دیگری خود را بر چه اساسی انتخاب می‌کنیم به خودمان بستگی دارد. انتخاب ما باید از میان افراد عادی داخل پارک باشد، از رهگذران، مادرها و پدرها، دختران و پسران جوان، کارگران و…ما باید به دیگری خود نزدیک شویم و از او بخواهیم چند دقیقه از وقت خود را در اختیار ما قرار دهد. در این تکلیف باید با فرد مورد نظر وارد گفتگو شویم و مصاحبه‌ای بین ۱۵ تا ۳۰ دقیقه داشته باشیم و از دل این گفتگو تلاش کنیم به جهان و نقطه نظر طرف مقابل نزدیک‌تر شویم.در واقع ما می‌خواهیم بفهیم کسی که در نقطه مقابل اجتماعی، سیاسی یا فرهنگی ما قرار دارد چگونه می‌اندیشد و چرا و اینکه آیا ما می‌توانیم جهان را از زاویه او ببینیم؟
اگر فرد اجتماعی نیستید، درون‌گرا هستید و یا کلا از جمع دوری‌ می‌کنید این فرصتی است برای به چالش کشیده شدن و بیرون جستن از خود.ما نیز به عنوان تسهیل‌گر شما را همراهی خواهیم کرد.
بعد از انجام گفتگوها دور هم جمع خواهیم شد و نتایج را با هم و در محل مدرسه براکت جیوگی به اشتراک خواهیم گذاشت. در این گزارش باید بگوییم که من در فلان موضوع چگونه می‌اندیشیدم و دیگری من (شخص انتخاب‌شده مورد‌گفتگوی من) چگونه جهان را می‌بینید و چگونه این گفتگو باعث شد من با دیگری خودآشنا شوم و بتوانم از منظر او نیز به هستی بنگرم.
بعد از شنیدن تک‌تک گزارش‌ها و نوشتن آنها روی تخته، تلاش می‌کنیم با هم یک جامعه ایدئال را تخیل کنیم. جامعه‌ای که ما و دیگری ما در آن جایی دارد، جامعه‌ای که می‌توانیم در آن ذیل چالش و البته گفتگو، به هم نزدیک‌تر شویم.در پایان تلاش می‌کنیم این جامعه را در در ۲۵۰ کلمه توصیف  و آن را منتتشر کنیم.واضح است که هدف از این پرفورمنس، تمرین گفتگو‌ در روزهاییست که گفتگو با بحران مواجه شده است. نزدیک شدن به جهان یکدیگر و امکان تخیل یک جامعه متفاوت نیز از دیگر اهداف این رویداد خواهد بود.
لازم به ذکر است که هدف این گفتگو نه ترغیب جامعه با اهالی سیاست بلکه ترغیب جامعه با جامعه است.

این پرفورمنس قرار است در عین سادگی ضد وضع موجود باشد.»