روابط دو نفره و بین‌فردی اولین واحد‌های سازنده اجتماع هستند. اینکه نحوه سامان‌یافتن این روابط چگونه باشد نه تنها بر حال افراد، بلکه بر حال جامعه نیز تاثیرگذار خواهد بود؛ چرا که هر یک از ما که عناصر سازنده این جامعه هستیم در دل روابط خود رشد کرده یا زمین می‌خوریم و مهیای مداخله در جهان پیرامونمان می‌شویم. البته که شرایط اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی نیز بر نوع و ساختار روابط تاثیرگذار بوده و چندان دور از انتظار نیست که هر زمانه‌ای شکل روابط معطوف به خود را تولید کند.

در گذشته روابط بین افراد اشکال مشخصی داشت، اما دنیای مدرن وضعیتی را ایجاد کرده که گاهی طرفین مجبور می‌شوند از یکدیگر بپرسند که اساساً چه نسبتی با یکدیگر دارند؟! چرا که وضعیت جدید با قالب‌های موجود قابل تعریف نیست.

این روزها اصطلاحاتی مثل سیچویشن‌شیپ، دوست اجتماعی، فرندز ویت بنفیت، عشق رمانتیک، الگوی فریب (گسلایتینگ) و انواع دیگر روابط زیاد به گوش می‌خورد و سوال اینجاست که این روابط از چه ساختاری پیروی می‌کنند و چگونه می‌توان از آسیب‌های آن‌ها در امان بود؟

در گعده این هفته [جیوگی] قصد داریم درباره  اشکال جدید روابط که در دوران مدرن خود را در نفی ساختار سنتی معرفی می‌کنند گفتگو کنیم و درباره سیر تکاملی،‌ خواستگاه، ساختار و عواقب آن‌ها دقیق‌تر شویم تا آنچه بر روابط ما گذشته است را فهم نموده و نسبت به رابطه‌ای که پا در آن می‌گذاریم، آگاه شویم.
سوال اصلی این است: آیا شکل سنتی روابط الگوی پایدارتری از تعامل انسانی ایجاد نمی‌کرد؟ روابط مدرن چه آورده‌ای داشتند؟ آیا اجتناب‌پذیر هستند؟
در این [گعده] که چهارشنبه، ۳۰ آبان‌ماه، در محل دفتر مدرسه [جیوگی] برگزار خواهد شد، سیده الهه رحمانی و محمد قنبری به‌عنوان روان‌شناس در کنار ما خواهند بود.