لباسهای ما هر کدام بار معنایی متفاوتی با خود به همراه میآورند و ما را در معرض قضاوت دیگران قرار میدهند و به نوعی هویتمان را نمایندگی میکنند. هر لباسی که میپوشیم، یک رسانه است؛ رسانهای حامل یک پیام.
«علوم انسانی برای زندگی روزمره»، از اولین روز فعالیت [جیوگی] شعار مدرسه بوده و حالا دیگر این شعار نه فقط در سبد فکری ما، بلکه در آنچه به تن میکنیم نیز جا باز کرده است.
«من جمع اضدادم»، اولین جملهایست که بر پوشیدنیهای [جیوگی] خودنمایی میکند و هویت ما اهالی [جیوگی] را بازنمایی میکند.
«کفر رقم فنا دارد و ایمان رقم بقا؛ تا فنا نباشد، بقا نیاید»؛ نقلقولی از عینالقضات همدانی که بر پوشیدنیهای ما نقش بسته است؛ نقلقولی که یادآوری میکند ایمان تنها از مسیر ابتلا به کفر میگذرد و جز این سخن از ایمان گفتن، بیهوده است.
شما هم خودتان را در آیینهای این پوشیدنیها میبینید؟
توضیحات تکمیلی درباره پوشیدنیها:
این سری از پوشیدنیهای [جیوگی] در دو دستهی دورس (لباس گرم بدون کلاه) و هودی ارائه شده است.
(برای ثبت نظر، باید دوره را خریده باشید.)