اگر خداوند مطلقاً مهربان، دانا و توانا است پس چرا جهان پر است از شرور و رنج‌های گزاف و وحشتناک؟

اساسا آیا پاسخ‌های فلسفی به این سؤال، دردی از رنجورانی که زندگی برایشان بی‌معنا گشته دوا می‌کنند؟

مسئله شر مهم‌ترین حمله خداناباوران به خدای ادیان ابراهیمی است. از منظر آن‌ها نامعقول است که در چنین جهانی به چنین خدایی باور داشته باشیم؛ جهانی که آکنده است از درد‌های عظیم و بی‌پایان و خدایی که مدعی کمال مطلق است.

فیلسوفان معمولاً به جنبه صوری و منطقی این مسئله می‌پردازند: «آیا در جهانی که شرور جان‌کاه و تحمل‌ناپذیر فراوان است باور به خدا مقعول است؟». درحالی‌که هر قدر پاسخ خداباوران به این مسائل قوی باشد، دردی از جان‌های فرسوده دوا نمی‌کند.

تجربه بسیاری از افراد از شرور موجب احساس غیبت خدا در جان و دل آن‌ها می‌شود؛ احساسی که خود رنجی مضاعف است و با استدلال‌های منطقی و فلسفی تسلی نمی‌یابد.
 
سه‌شنبه آینده در مدرسه [جیوگی] درباره مسئله شر گفت‌وگو خواهیم کرد، صورت‌های مختلف مسئله شر را واکاوی می‌کنیم، به پاسخ‌های فیلسوفان و متفکران در این‌باره می‌پردازیم، و در نهایت از تجربه زیسته افراد و جنبه اگزیستانسیال این مسئله سخن می‌گوییم.

این گعده با تسهیلگری حسین تهرانی، دانشجوی دکتری فلسفه‌ی دین، برگزار می‌شود.

شما چطور با تجربه‌های شخصی شر روبه‌رو شده‌اید؟

در این نشست روادارانه به تمرین گفت‌وگو خواهیم پرداخت.

این گعده به‌صورت حضوری و در محل دفتر [جیوگی]، واقع در میرداماد، برگزار خواهد شد.