بسیار پیش می‌آید که نگاه و خوانش یک منتقد از یک فیلم برای ما تعجب آور باشد. منتقد نکات و زوایایی را در فیلم می‌بیند که از چشم ما مغفول واقع شده و چه بسا نگاه ما ممکن است با منتقد یکسان نباشد، اما تحیر و تحسین ما برای منتقد محفوظ باقی بماند. واقعیت این است که همه دوست داریم نه مثل یک فرد عامی بلکه مانند یک منتقد فیلم ببینیم. همه ما دوست داریم در عین لذت بردن از یک فیلم، بتوانیم انتقادی و هشیارانه با آن اثر روبرو شویم.

 در این طعم تجربه طعمی چشیدیم از تجربه یکی از منتقدان قدیمی کشور: مسعود فراستی.

 مسعود فراستی احتیاج به معرفی ندارد، او که گاها مواضع جنجالی نیز اتخاذ می‌کند سال‌هاست در عرصه نقد فیلم قلم زده و از فعالان خستگی ناپذیر این حوزه است. در این درسگفتار سه ساعت فراستی به ما گفته چگونه مثل یک منتقد فیلم ببینیم؟

فراستی در عین فاش کردن رازهایی که به یک منتقد امکان می‌دهد یک فیلم را متفاوت ببیند به حجاب‌های دیدن پرداخته. او به ما گفته چه عواملی باعث می‌شود لایه‌های ظاهری یک  فیلم ما را نسبت به باطن آن غافل کند.
 در قدم بعدی فراستی به یک پرسش دیرینه پرداخته و آن اینکه تفاوت بین فرم و تکنیک چیست؟ آیا این دو اساسا یک امرند یا اینکه فرم و تکنیک به دو مقوله متفاوت در سینما ارجاع دارند؟
و در نهایت فیلم چگونه به مقوله حس‌و احساس مرتبط است؟ آیا اساسا بین حس و احساس تفاوتی است و اگر هست این تفاوت در چیست و چگونه درک این تمایز برای فهم و نقد اثر سینمایی به منتقد جعبه ابزار هدیه می‌دهد؟ 

اگر دنبال یک درسگفتار سینمایی با طعم نقد هستید تهیه این دوره را از دست ندهید. این شما و سه ساعت همراهی با مسعود فراستی. 

پی‌نوشت: مسعود فراستی دیدن فیلم The Wrong Man آلفرد هیچکاک و خواندن مصاحبه هیچکاک با تروفو را برای شرکت کنندگان این دوره، بسیار  مفید دانسته است.