ایده خوب در تولیدات رسانه ای چیست؟
یک ایده خوب، در تولیدات رسانه‌ای، چیست؟
در بین اهالی رسانه، چه رادیو، چه تلویزیون، چه سینما چه رسانه‌های دیجیتال مفهومی وجود دارد به اسم «ایده خوب» یا «ایده جالب». در اتاق‌های فکر و جلسات همفکری معمولا فردی بلند می‌شود و می‌گوید «من یک ایده دارم» و بعد بحث می‌شود که آیا این ایده خوب است یا نه! یک جایی هم هست که همه یا چند نفر می‌گویند «هان، این ایده خوبی است»
ولی به‌راستی «ایده خوب» چیست؟ چه چیزی یک ایده را «خوب» می‌کند؟ و اساسا چه چیزی یک ایده را «بد» جلوه می‌دهد؟ چه بسا ایده‌هایی باشند که در سطح ایده جذاب‌اند اما در عمل و بعد از فرایند ساخت خیلی هم «خوب» به نظر نمی‌رسند و البته بر عکس، هستند ایده هایی که ظاهراً خیلی خوب و یا جذاب نیستند اما بعد از تولد کاشف به عمل می‌آید که گویا «خوب» بوده اند. پس خط تمایز کجاست؟ اساسا برای تولیدات رسانه‌ای، چه چیزی را برای «خوب» بودن یک ایده، معیار قرار دهیم!؟ آیا اصلا معیاری وجود دارد؟ از کجا بفهمم ایده ام خوب است، از آن دفاع کنم و به سمت ساخت آن بروم؟ و کجا عقب بکشم و کمی بیشتر درباره ایده ام بیاندیشیم؟
برای تامل درباره پرسش‌های بالا، طعمی چشیدیم از یکی از پرسابقه ترین تولیدکنندگان رسانه‌ای کشور: محمد رضا شهیدی فرد، یک فعال رسانه‌ای که هم رادیو را تجربه کرده و هم تلویزیون را و البته تا حدی هم سینما. شهیدی فرد از قدیمی‌های رادیو است که بعد‌ها به تلویزیون پیوست و با «مردم ایران سلام» در تلوزیون، دست به ابتکارات قابل توجهی زد و در برنامه «پارک ملت» اوج هنرنمایی خود را هم در کسوت اجرا و هم تهیه کنندگی به رخ کشید. شهیدی فرد علاوه بر تولیدات استودیویی تلویزیونی، دستی هم بر مستند سازی و مشاوره‌های سینمایی دارد و همه این‌ها، یعنی؛ اگر کسی بتواند درباره چرایی خوب بودن یک ایده رسانه‌ای سرفصل‌هایی در اختیار مخاطبان قرار دهد، آن شخص قطعا محمد رضا شهیدی فرد است.
در این درسگفتار پنج ساعته، شهیدی‌فرد علاوه بر بیان تجربیات خود از اتاق فکرهای خندوانه و ریزه‌کاری‌های طراحی تولیدات رسانه‌ای خود با حوصله‌ای مثال زدنی به پرسش‌های دانشجویان پاسخ داده است و ما را با پیچیدگی‌های دنیای این جعبه جادویی بیش از پیش آشنا کرده است.
